Jak zostać deweloperem? Deweloper – jaka forma prawna? Spółka czy jednoosobowa działalność gospodarcza?

Jednym z kluczowych wyborów, przed którymi staje każdy przyszły deweloper, jest decyzja: jaką formę prawną wybrać do prowadzenia działalności deweloperskiej? Czy lepiej jest zarejestrować spółkę czy może prowadzić działalność gospodarczą jako osoba fizyczna? Warto przyjrzeć się tej kwestii z uwzględnieniem nie tylko aspektów prawnych, ale także podatkowych i praktycznych.

[SPIS TREŚCI]

Podatki – jaka forma prawna działalności dla dewelopera w 2025 roku?

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

W praktyce działalność deweloperska jest najczęściej prowadzona w formie spółki z o.o. Taka forma prawna niesie ze sobą szereg korzyści, które mogą być atrakcyjne dla przedsiębiorców w branży nieruchomości.

Niska stawka podatku dochodowego od osób prawnych (podatek CIT)

Mali podatnicy, czyli tacy których przychód w poprzednim roku (wraz z kwotą VAT należnego w przypadku czynnego podatnika VAT) nie przekroczył wartość 2 milionów euro, oraz spółki rozpoczynające działalność mogą skorzystać z obniżonej do 9% stawki podatku CIT. Stanowi to znaczną oszczędność w porównaniu z innym formami opodatkowania. Uprawnienie to traci spółka, której przychody przekraczają w trakcie roku kwotę 2 milionów euro. Gdy spółka przekroczy ten limit, to od kolejnego miesiąca będzie musiała płacić podatek CIT według bazowej stawki 19%. Takie rozwiązanie pomaga uniknąć opodatkowania części dochodu, co zwiększa rentowność działalności deweloperskiej.

Ograniczona odpowiedzialność dewelopera

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zapewnia właścicielom ograniczoną odpowiedzialność, co oznacza, że ich prywatne majątki są chronione przed długami i zobowiązaniami firmy.

Spółka deweloperska w formie spółki z o.o. odpowiada za zobowiązania całym majątkiem. Wspólnicy ponoszą jedynie odpowiedzialność do wartości wniesionych przez nich wkładów. Udziałowcy spółki z o.o. nie ponoszą odpowiedzialności własnym majątkiem za zobowiązania spółki z o.o. To z pewnością daje deweloperom większe poczucie bezpieczeństwa finansowego.

Elastyczna struktura własnościowa

Spółka z o.o. może być zakładana przez jednego lub więcej wspólników, co daje elastyczność w strukturze własnościowej i umożliwia łatwe pozyskiwanie kapitału od inwestorów. Założyć mogą ją zarówno osoby fizyczne, jak i osoby prawne, bez względu na obywatelstwo i miejsce siedziby.

Możliwość zakładania oddzielnych spółek dla różnych projektów

Deweloperzy często prowadzą wiele projektów jednocześnie. Zakładając oddzielną spółkę deweloperską z ograniczoną odpowiedzialnością dla każdego projektu, mogą oni zmniejszać ryzyko wynikające z poszczególnych inwestycji i łatwiej nimi zarządzać.

Wszystkie te korzyści sprawiają, że prowadzenie działalności deweloperskiej w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest atrakcyjną opcją dla przedsiębiorców w tej branży w celu optymalizacji podatkowej, zminimalizowania ryzyka oraz elastycznego zarządzania projektami.

Spółka z o.o. – tzw. Estoński CIT

Dla deweloperów, którzy nie zamierzają wypłacać zysków ze spółki, atrakcyjniejszym rozwiązaniem może być spółka z o.o. na CIT Estońskim.

Estoński CIT to podatek dochodowy w formie ryczałtu od dochodów spółki. Polega on na zapłacie CIT dopiero w momencie dystrybucji zysku. W tym przypadku nie obowiązuje żaden limit przychodów, a spółka może go stosować niezależnie od swojej wielkości. By móc skorzystać z Estońskiego CIT spółka z o.o. musi zatrudniać co najmniej 3 osoby fizyczne na podstawie umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej, a wspólnikami w takiej spółce deweloperskiej mogą być wyłącznie osoby fizyczne. Podatnicy ryczałtu od dochodów spółek nie mogą również posiadać udziałów czy akcji w innych spółkach.

Z Estońskiego CIT można zacząć korzystać z początkiem nowego roku podatkowego, jak i w jego trakcie, a skorzystanie z tej formy opodatkowania jest całkowicie dobrowolne. Warto podkreślić, że również spółki kapitałowe inne niż spółka z o.o. (czyli spółka akcyjna oraz prosta spółka akcyjna), a także spółki osobowe (spółka komandytowo-akcyjna czy spółka komandytowa) też mogą korzystać z Estońskiego CIT.

Wypłata zysku przy estońskim CIT

Opodatkowanie dywidendy ze spółki objętej estońskim podlega obniżeniu o:

• 70% podatku należnego przez spółkę na udział wspólnika, gdy wypłata pochodzi z dużej spółki;

• 90% podatku należnego przez spółkę na udział wspólnika, gdy wypłata pochodzi z małej spółki.

W momencie wypłaty zysku efektywna stawka podatku (łącznie podatek od zysku spółki i podatek od dywidendy opłacany przez wspólnika) jest niższa niż w przypadku standardowego CIT.

Porównanie opodatkowania CIT i CIT Estońskiego dla spółki z o.o.

Zestawienie na przykładzie małej spółki deweloperskiej realizującej inwestycją deweloperską, dla której przychód wyniósł 3 miliony zł, a koszty związane z inwestycją 2 miliony zł.

Metody wypłaty zysku ze spółki z o.o.

Dywidenda

Dywidenda jest podstawową formą wypłaty zysku ze spółki z o.o. wspólnikowi. Do jej wypłaty dochodzi na skutek podjęcia przez wspólników uchwały o podziale i wypłacie zysku. Jej wypłata musi być poprzedzona zatwierdzeniem sprawozdania finansowego, w którym spółka wykazała zysk.

W przypadku wypłaty zysku w formie dywidendy mamy do czynienia z jego podwójnym opodatkowaniem. Spółka płaci podatek CIT wynoszący 9% albo 19% bądź też CIT Estoński, a wspólnik płaci podatek PIT (19%) od dywidendy.

Zaliczka na poczet dywidendy

Wypłata zaliczki na poczet dywidendy jest możliwa, jeśli przewiduje to umowa spółki. Ponadto, sprawozdanie finansowe spółki za poprzedni roku musi być zatwierdzone i wykazywać zysk. Decyzja o jej wypłacie jest podejmowana przez zarząd spółki.

Zaliczka może stanowić najwyżej połowę zysku osiągniętego od końca poprzedniego roku obrotowego, powiększonego o kapitały rezerwowe utworzone z zysku, a także pomniejszonego o niepokryte straty i udziały własne.

Zaliczka na poczet dywidendy opodatkowana jest podwójnie, w taki sam sposób jak dywidenda.

Wynagrodzenie dla członka zarządu

Zgromadzenie wspólników podejmuje uchwałę o powołaniu członków zarządu, którzy z tytułu pełnienia tej funkcji otrzymują wynagrodzenie. To wynagrodzenie jest kosztem dla spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i zmniejsza podstawę opodatkowania.

Jeśli zysk jest wypłacane w tej formie, członek zarządu musi uiścić podatek dochodowy (w wysokości 12% albo 32%) oraz składkę na ubezpieczenie zdrowotne. To, czy wynagrodzenie będzie wypłacane cyklicznie czy raz do roku ustala zgromadzenie wspólników w drodze uchwały.

Powtarzające się świadczenia niepieniężne na rzecz spółki

Świadczenia niepieniężne na rzecz spółki to różnorodne czynności, które wykonywane są przez wspólnika na rzecz spółki. Muszą być on wykonywane regularne i odpłatne (zgodnie z cenami rynkowymi).

Katalog takich świadczeń nie jest ograniczony. Mogą być nimi m.in. usługi marketingowe, księgowe, konsultingowe czy też polegające na dostawie towarów, czyli w przypadku działalności deweloperskiej np. materiałów budowlanych. Świadczeniem nie będzie jednak pełnienie funkcji członka zarządu w spółce czy zapewnianie spółce siedziby.

W przypadku tych świadczeń wspólnik będzie płatnikiem podatku dochodowego w wysokości 12% albo 32%. Nie będzie natomiast opłacał składki zdrowotnej.

JDG i fakturowanie spółki

Wspólnik jako przedsiębiorca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą może świadczyć usługi na rzecz własnej spółki z o.o. i wystawiać jej z tego tytułu faktury.

Jeżeli jednak pobiera on już wynagrodzenie z tytułu sprawowania funkcji członka zarządu, to istotne jest, by usługi na rzecz spółki w ramach JDG nie były tożsame z obowiązkami, które wykonuje jako członek zarządu. Fiskus traktuje bowiem taką sytuację jako obejście prawa. Dlatego też należy precyzyjnie określić, zarówno w uchwale (w zakresie pełnienia funkcji członka zarządu), jak i umowie zawartej ze wspólnikiem jako przedsiębiorcą, czynności, które ten ma wykonywać.

Podróże służbowe, delegacje, kursy, szkolenia, najem nieruchomości i ruchomości

Koszty dla spółki stanowić mogą również podróże służbowe, delegacje, kursy czy szkolenia związane z prowadzeniem działalności deweloperskiej. Tym samym spółka może wypłacić wspólnikowi środki w ramach ich zwrotu.

Wspólnik może również wynajmować spółce ruchomości i nieruchomości (np. lokal przeznaczony na prowadzone przez dewelopera biuro sprzedaży). Takie rozwiązanie może też stanowić formę zabezpieczenia majątku wspólnika – nie wnosi on tego majątku do spółki, tylko wynajmuje go spółce – niweluje więc ryzyko odpowiedzialności tym majątkiem za zobowiązania spółki.

Jednoosobowa działalność gospodarcza (JDG)

Najprostszą formą prowadzenia działalności deweloperskiej jest jej prowadzenie w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Cechuje ją szybkość założenia i rozpoczęcia działalności deweloperskiej, niskie koszty obsługi księgowej, a jej prowadzenie nie jest szczególnie skomplikowane. Największą wadą prowadzenia JDG jest odpowiedzialność za zobowiązania zarówno firmowym, jak i prywatnym majątkiem. JDG warto zatem rozważyć w przypadku małych firm, które rozpoczynają działalność w branży deweloperskiej, jak również dla inwestycji cechujących się niewielkim ryzykiem.

Jednoosobowa działalność gospodarcza może być opodatkowana w jeden z kilku sposobów.

Opodatkowanie według zasad ogólnych (skala podatkowa)

Skala podatkowa lub inaczej opodatkowanie na zasadach ogólnych jest domyślną forma opodatkowania działalności gospodarczej. Zasady ogólne oznaczają, że jeżeli deweloper prowadzący JDG nie wybierze innej formy, będzie płacił podatek dochodowy według stawki 12%, jeżeli jego dochód nie przekroczy 120 tys. zł rocznie oraz 32% od nadwyżki ponad tę kwotę.

Podatek liniowy

Najchętniej wybieraną przez deweloperów działających w ramach JDG formą opodatkowania jest podatek liniowy. W tym modelu rozliczenia podatkowego przedsiębiorca płaci podatek według stałej stawki 19% bez względu na wysokość osiąganych dochodów z JDG. Dodatkowo musi także uiścić składkę zdrowotną wynoszącą 4,9% dochodu osiągniętego w poprzednim miesiącu.

Choć rozliczenie podatku liniowego ma swoje wady, takie jak brak możliwości wspólnego rozliczenia z małżonkiem i dzieckiem oraz ograniczenia w korzystaniu z ulg i odliczeń, to jednak dla tych deweloperów, którzy nie spełniają kryteriów do skorzystania z żadnej ulgi, może to być korzystne rozwiązanie. Istnieje również możliwość odliczenia od podstawy opodatkowania kwoty do 11 600 zł (w latach 2024-2025) zapłaconej składki zdrowotnej.

Porównanie opodatkowania CIT dla spółki z o.o. i podatku liniowego 19% dla JDG

Zestawienie na przykładzie inwestycji deweloperskiej, dla której przychód wyniósł 3 miliony zł, a koszty związane z inwestycją 2 miliony zł.

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych

Wysokość uiszczanego podatku w przypadku ryczałtu zależy od wykonywanej przez podatnika działalności. Przychody ze sprzedaży budynków mieszkalnych w stanie deweloperskim są opodatkowane stawką 5,5%.

Brak możliwości odliczenia kosztów w przypadku ryczałtu powoduje, iż nie jest to forma opodatkowania zazwyczaj wybierana przez deweloperów. Może być jednak warta rozważenia np. w sytuacji, gdy deweloper nabył nieruchomość poprzez darowizn, a tym samym nie musi on je kupować, co stanowi większość kosztów związanych z inwestycją deweloperską.

Przykład

Klient chciał rozpocząć działalność deweloperską polegającą na budowie domów jednorodzinnych. Nieruchomość, na której planował inwestycję, odziedziczył po swoim ojcu. Nie poniósł więc kosztów związanych z nabyciem gruntu pod inwestycję. Koszty budowy również okazały się być relatywnie niewysokie. W tej sytuacji, ze względu na relatywnie niskie koszty realizacji przedsięwzięcia deweloperskiego, najkorzystniejszą dla niego formą opodatkowania przychodów ze sprzedaży wybudowanych przez niego budynków mieszkalnych był ryczałt (5,5%)

Karta podatkowa

Budowa i sprzedaż mieszkań nie stanowi usług budowlanych, które można objąć kartą podatkową. Deweloper nie może więc skorzystać z tej formy opodatkowania.

Spółka komandytowa

Jest spółką osobową utworzoną przez co najmniej dwóch wspólników. W spółce komandytowej jeden ze wspólników jest komandytariuszem ponoszącym ograniczoną odpowiedzialność za zobowiązania spółki, a drugi komplementariuszem, który odpowiada za zobowiązania spółki komandytowej bez ograniczeń, czyli całym swoim majątkiem.

Od 2021 r. spółka komandytowa stała się podatnikiem CIT. Oznacza to, że od zysku wypracowanego w tej spółce, należy odprowadzić 19% CIT (lub 9% CIT jeśli spółka jest małym podatnikiem). Gdy zysk ten wypłacany jest wspólnikom, podlega on ponownemu opodatkowaniu, dla wspólników będących osobami fizycznymi PIT wynosi on wówczas 19%.

Komplementariusz może jednak skorzystać z mechanizmu odliczenia komplementariusza. Przy wypłacie zysku komplementariuszowi od kwoty podatku, który powinien być pobrany według stawki 19%, odliczana jest część podatku zapłaconego przez spółkę przypadająca na komplementariusza.

Jeżeli spółka opodatkowana jest 19% CIT, podatek od zysku nie zostanie pobrany, gdyż kwota podatku możliwego do odliczenia będzie od niego wyższa.

Jednak w sytuacji, gdy spółka komandytowa jest opodatkowana 9% CIT, efektywne opodatkowanie będzie wynosić ok. 17,3%. Gdy zysk jest wypłacany komandytariuszowi, połowa tej kwoty zysku podlega zwolnieniu od opodatkowania. Maksymalna kwota podlegająca zwolnieniu to 60 tysięcy złotych.

Podatek VAT

Wybrana przez dewelopera forma prawna i forma opodatkowania nie ma wpływu na kwestię podatku od towarów i usług.

Podczas zbywania wybudowanych przez siebie lokali mieszkalnych deweloper będzie stosował stawkę podatku VAT w wysokości 8%. Na etapie realizacji inwestycji płaci on jednak dostawcom towarów budowlanych podatek VAT w wysokości 23% Deweloper może zatem ubiegać się o odzyskanie nadpłaconego podatku VAT.

Danina solidarnościowa

Danina solidarnościowa to podatek, którego płatnikami są osoby fizyczne, których roczny dochód przekracza milion złotych. Jest płatna jedynie od nadwyżki dochodów ponad milion złotych, a jej stawka to 4% ustalonej podstawy opodatkowania. W inny sposób sumuje się jednak dochody służące obliczeniu wysokości daniny niż ma to miejsce w przypadku skali podatkowej.

Danina solidarnościowa nie ma zastosowania do dochodów spółek opodatkowanych CIT (czyli m.in. często wybieranej przez deweloperów spółki z o.o.). Co więcej, część spośród uzyskiwanych przez wspólników dochodów ze spółek również nie będzie objęte daniną solidarnościową.

Daniną solidarnościową nie są objęte między innymi:

• dywidenda ze spółki z o.o.,

• zaliczki wypłacane na poczet dywidendy,

• wypłata zysków ze spółki komandytowej.

Należy jednak zaznaczyć, że niektóre dochody uzyskane ze spółek opodatkowanych CIT będą objęte daniną solidarnościową – będzie tak np. z wynagrodzeniem za sprawowanie funkcji członka zarządu spółki z o.o.

Kwestia daniny solidarnościowej może być więc kolejnym argumentem przemawiającym za tym, by działalność deweloperską prowadzić w formie spółki, zwłaszcza spółki z o.o., która nie tylko pozwala uniknąć obowiązku płacenia daniny solidarnościowej, ale również umożliwia ograniczenie opłacania składek na ubezpieczenie społeczne.

Ryzyko odpowiedzialności za zobowiązania spółki z własnego majątku – porównanie

Poniższa tabela przedstawia, jakie ryzyko odpowiedzialności z własnego majątku towarzyszy danej formie prowadzenia działalności deweloperskiej. W analizie pochyliliśmy się tylko nad tymi rodzajami spółek, które są wybierane przez deweloperów celem prowadzenia spółki deweloperskiej.

Likwidacja spółki i zakończenie działalności gospodarczej a odpowiedzialność z tytułu rękojmi

To, jak wygląda odpowiedzialność za zobowiązania spółki, w tym odpowiedzialność dewelopera z tytułu rękojmi, będzie zależeć od rodzaju spółki, co zostało przedstawione w tabeli powyżej. Warto przyjrzeć się jednak temu, jak będzie wyglądać kwestia odpowiedzialności w przypadku likwidacji spółki, zwłaszcza spółki z o.o., która to jest najpopularniejszą formą prowadzenia działalności deweloperskiej.

Po postanowieniu o rozwiązaniu spółki w miejsce zarządu powołuje się likwidatorów, którzy mają przygotować spółkę na wykreślenie z Krajowego Rejestru Sądowego. Po ogłoszeniu otwarcia likwidacji spółki wierzyciele (nabywcy wybudowanych przez dewelopera lokali/budynków) w dalszym ciągu mogą zgłaszać swoje roszczenia z tytułu rękojmi. Spółka jest zobowiązana zabezpieczyć takie wierzytelności przed wykreśleniem z KRS (nawet jeśli uważa, że nie są one zasadne).

Likwidacja spółki z o.o. trwa jednak zwykle 8-9 miesięcy, podczas gdy deweloper jest odpowiedzialny za wady nieruchomości z tytułu rękojmi przez 5 lat od dnia wydania nieruchomości kupującemu. Do zabezpieczenia roszczenia przez likwidowaną spółkę konieczne jest jego zgłoszenie przez wierzyciela przed wykreśleniem spółki z KRS. Jeżeli nie dojdzie do zabezpieczenia takiego roszczenia, likwidatorzy mogą się narazić na odpowiedzialność odszkodowawczą.

Odpowiedzialność wspólników i spółki-matki po likwidacji spółki z o.o.

W spółce z o.o. odpowiedzialność wspólników jest bardzo ograniczona, a wspólnicy nie odpowiadają za zobowiązania spółki. Odpowiedzialność ponosi więc sama spółka i odpowiedzialność (w tym także odpowiedzialność za zgłoszone po wykreśleniu spółki z KRS) nie jest przenoszona na wspólników po likwidacji spółki.

Powszechnym zjawiskiem jest powoływanie przez spółkę deweloperską tzw. spółki-córki, która ma przeprowadzić konkretne przedsięwzięcie deweloperskie i jej likwidacja po realizacji inwestycji. Spółka-matka jest więc wspólnikiem w spółce-córce i po jej likwidacji odpowiedzialność nie jest przenoszona na spółkę-matkę. To jeden z kilku powodów, dla których spółka z o.o. jest tak chętnie wybierana przez deweloperów jako forma prowadzenia działalności deweloperskiej.

Odpowiedzialność zarządu i likwidatorów spółki

W sytuacji, gdy egzekucja przeciwko spółce okaże się bezskuteczna, członkowie zarządu, a w przypadku likwidacji spółki – likwidatorzy – ponoszą solidarną odpowiedzialność za jej zobowiązania.

Aby jednak mogli zostać pociągnięci do odpowiedzialności za długi spółki, wierzytelność musi istnieć w czasie trwania ich kadencji, a ta kończy się wraz z wykreśleniem spółki z KRS. W przypadku powstania zobowiązań spółki po jej wykreśleniu, niemożliwe będzie pociągnięcie zarządu do odpowiedzialności. Ponadto, jeżeli wystąpi jedna z ustawowych przesłanek, mogą się oni z tej odpowiedzialności zwolnić.

W sytuacji, gdy członek zarządu spółki deweloperskiej jest świadomy, że dojdzie do ujawnienia się wady lokalu/budynku i doprowadza do wykreślenia spółki z KRS w celu pozbawienia klientów ochrony z tytułu rękojmi, będzie mógł zostać obarczony odpowiedzialnością z tytułu rękojmi. Ciężar dowodu w takiej sytuacji będzie jednak spoczywał na nabywcy.

Zakończenie działalności gospodarczej

W przypadku realizacji inwestycji deweloperskiej w formie jednoosobowej działalności gospodarczej przez osoby fizyczne, fakt zakończenia prowadzonej działalności gospodarczej nie zwalnia deweloperów z obowiązków wynikających z przepisów o rękojmi. Tym samym, niezależnie od tego, kiedy deweloper prowadzący działalność w formie JDG zakończy działalność, będzie odpowiadał za wady sprzedanego lokalu/budynku, jeśli wady te stwierdzono przed upływem pięciu lat od dnia wydania lokalu/budynku kupującemu.

Stabilność przepisów

Zmiana formy prawnej, w jakiej prowadzona jest działalność deweloperska, każdorazowo jest kosztowną operacją. Warto więc wiedzieć, jaka forma prawna gwarantuje nam największą stabilność przepisów, a tym samym możliwość uniknięcia nadprogramowych kosztów z tym związanych.

W największym stopniu zapewnić może ją wybór spółki z o.o. Na przestrzeni ostatnich lat ustawodawca nie wprowadzał drastycznych zmianach w przepisach prawa handlowego dotyczących tej kategorii spółek kapitałowych.

Dla porównania, spółka komandytowo-akcyjna stała się popularna po wejściu w życie tzw. Nowego Ładu. Jednak niedługo później na wspólników spółki komandytowo-akcyjnej) nałożono obowiązek opłacania dodatkowych składek (komplementariusze w spółce komandytowo-akcyjnej muszą teraz odprowadzać także składki na ubezpieczenie społeczne) i zainteresowanie deweloperów prowadzeniem działalności w tej formie znacząco spadło.

Podsumowanie

Nie jest możliwe udzielenie precyzyjnej i jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, jaka forma prawna jest najlepsza dla każdego dewelopera.

Wybór formy prawnej do prowadzenia działalności deweloperskiej powinien być poprzedzony przeprowadzeniem analizy prawno-podatkowej mającej na uwadze m.in. plany dewelopera co do wypłaty środków oraz kolejne przedsięwzięcie deweloperskie, jeżeli takie planuje, a także to, czy deweloper prowadzi już jednoosobową działalność gospodarczą w celach innych niż deweloperskie.

Z naszej analizy wynika, że dla zdecydowanej większości deweloperów najodpowiedniejszą formą będzie prowadzenie działalności deweloperskiej w formie spółki z o.o. Nie jest to jednak regułą, dlatego o wyborze ostatecznie decydować powinny poniższe czynniki:

• czy deweloper prowadzi już jednoosobową działalność gospodarczą, której z różnych względów nie może lub nie chce zlikwidować,

• czy deweloper jest zatrudniony na umowie o pracę, z której nie chce rezygnować,

• czy deweloper jest już właścicielem nieruchomości, na której będzie realizowana inwestycja deweloperska i w jaki sposób nabył nieruchomość.

Wybór odpowiedniej formy prawnej dla dewelopera i założenie spółki – pomoc prawna

W przypadku wątpliwości dotyczących tego, jaka forma prawna będzie najbardziej odpowiednia dla planowanej przez Państwa działalności deweloperskiej, zapraszamy do kontaktu z naszą kancelarią.

Od wielu lat pomagamy deweloperom w znalezieniu formy prawnej skrojonej na miarę ich potrzeb i wyborze optymalnej formy opodatkowania działalności deweloperskiej.

Posiadamy bogate doświadczenie w wielu aspektach związanych z obsługą inwestycji deweloperskich, szczegóły pod linkiem: obsługa prawna deweloperów.